İZMİR DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ
Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu
Balçova – İZMİR
Değerli Öğretim Üyeleri,
06 Haziran 1994 Pazartesi günü düzenlenen Serebral Palsi konulu panelde birlikteydik. Sizlere kısaca kendimi tanıtmak istiyorum.
Adım Aslı DİNÇMAN. Yirmi bir yaşındayım ve doğum asfiksisi sonucu, hayata gözlerimi açtığım ilk günden itibaren Serebral Palsi’li bir kişiyim.
Özürlü bir çocuk için ailenin ne kadar önemli olduğunun kanıtı benim yaşamımda gizlidir. İnsanüstü özelliklere sahip bir annem var. Genellikle bu sıfat, özürlü çocuğu için “saçını süpürge eden” velileri tanımlamak amacıyla kullanılır ama ben, bu sıfatı hem kendinin, hem de benim yaşamımı harikuladeleştiren; özürümü, bir yük ya da katlanılması gereken bir dert değil, yaşam mucizesi olarak algılayan ve bana da bu görüşü aşılayan bir anne için kullandım. Anneme yaşamımı, İNSAN OLMAMI ve daha pek çok şeyi borçluyum…
İzmir Spastik Felçlileri Koruma ve Güçlendirme Vakfı’ndaki görevlerimin yanı sıra, bugünlerde ilk kitabımın hazırlık çalışmaları içindeyim. Özürlülerin ailelerine yönelik hazırladığım, yirmi dört kısımdan oluşan bir rehber bu… Kendini yetiştirmiş ve salt konunun içindeki bir kişi olarak, bilimsel bir eser yazmaya çalışıyorum. Anılan kitabım için kaynak oluşturduğu ve ilgi alanıma girmesi dolayısıyla, özürlülere ilişkin akademik her çalışmaya aktif olarak katılmak arzusundayım.
Üniversiteniz tarafından düzenlenen ve sayın Prof. Dr. Hıfzı ÖZCAN hocamız gibi çok değerli bir tıp otoritesinin katıldığı panelin, İzmir genelinde gerek üniversiteler ve gerekse pediatri dalında daha geniş kitlelere duyurulabilmesi takdir edersiniz ki, çok verimli olurdu…
Ayrıca, Ege bölgesinde spastik özürlülere hizmet veren tek merkez olan Salih Dede Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi’ni de bünyesinde barındıran, gönüllü bir elemanı olmaktan onur duyduğum, İzmir Spastik Felçlileri Koruma ve Güçlendirme Vakfı’nın da böyle bir organizasyonda daha aktif rol almasını arzu ederdim.
7 Mayıs’ta Ege Üniversitesi’nde düzenlenmiş olan, “Serebral Palsi” konulu panele katıldım. Görüşüm, bu tür çalışmalarda üniversiteler arası işbirliğinin sağlanmasıyla, bundan sonra yapılacak faaliyetlerde iki fakültenin birlikte program hazırlayarak, konu hakkındaki inceleme ve uygulamaları, kent çapında ilgililere aktarmaları…
“Birlikten kuvvet doğar…” görüşünden hareketle, bugünden sonra özürlülerle ilgili konularda yapacağınız tüm çalışmalarda işbirliği yapabilmeyi ümit ediyor, esenlikler diliyorum.
Saygılarımla,
Aslı DİNÇMAN
İzmir, 07 Haziran 1994
Aslı Dinçman 
Yorum bırakın